Op het Jongerenliteratuurplein vind je informatie over boeken waar je jezelf in kunt herkennen of je over kunt verbazen.
Of je nu van spannende, waar gebeurde of romantische levens houdt, van verzonnen of historische werelden, op
vind je de nieuwste jongerenromans, Nederlandse en vertaalde literatuur, thrillers en chicklit.
De canon van Nederland wordt gevormd door 50 'vensters', een soort hoofdstukken, belangrijke momenten in de Nederlandse cultuurgeschiedenis. De vensters beginnen bij ±3000 voor Christus en eindigen bij een blik in de toekomst. Van de vroege landbouwers en hun Hunnebedden tot het leven van Annie M.G. Schmidt.
Je kunt alle vensters bekijken op de website entoen.nu
'De Statenbijbel: Het boek der boeken' die in 1637 voor het eerst werd gedrukt, is één van de vensters.
Op entoen.nu/statenbijbel vind je informatie over de achtergrond en de betekenis van de Nederlandse Statenbijbel.
Maar op zondag wordt er niet gewerkt en gaan de gesprekken over de preek - althans, onder de koffie na de dienst. En dan laten de jongens het graag aan Katelijne, die daar behoorlijk de schurft aan heeft, want het is altijd lastig praten over de weg naar het heil wanneer die gekend wordt met het hoofd, maar niet met het hart.
Koeien gaan voor. Zij zijn eerder geschapen dan degenen die ze moeten melken.
Toch is het goed om gastvrij te zijn, denkt Katelijne. Ook als je gasten net je konijnenren hebben ondergezeken en daarna een banaantje eten op jouw schommel.
Al draaiend aan de gekleurde vlakjes, reist ze in gedachten met de bleke jongen mee, als een pimpampoentje dat op de achterruit zit geplakt.
Stel je voor: jij bent Katelijne, 12 jaar. Je woont samen met je ouders en 6 broers op een boerderij in Zeeland. Je vader is koe-houder, en zijn koeien gaan altijd voor. Die zijn immers eerder geschapen dan degenen die ze moeten melken. Je broers helpen je vader, je moeder werkt het liefst in haar tuin en jij verlangt ernaar met de anderen mee te doen. Maar als er geroepen wordt 'jongens, we gaan naar buiten', dan weet jij dat je niet mee hoeft.
Je verlangen om mee te doen, doet je in verhalen wegduiken; familieverhalen, dorpsroddels en bijbelverhalen. Die ken je uit je hoofd. Sprookjes lees je stiekem, want eigenlijk zijn dat leugens die je zouden afhouden van de Waarheid.
Je luistert ook graag naar je oma. Je doet haar geen groter plezier door 'verder' te zeggen als ze klaar is met een verhaal. Maar eerlijk gezegd, ben jij meer geinteresseerd in het handje pinda's dat je bij ieder verhaal krijgt aangereikt.
De slagroom op de taart wordt bij deze debuten echter gevormd door Dorsvloer vol confetti van Franca Treur. Veel Hollandser, of misschien moeten we zeggen Zeeuwser, kun je het niet krijgen. Treur roept in prachtig neergezette scènes de wereld op van een meisje dat in een strenggelovig boerengezin in Zeeland opgroeit. Het woord strenggelovig schrikt misschien af, maar Treur weet het in werkelijkheid allemaal heel licht en warm en zelfs vrolijk te houden. Een boek boordevol informatie over een wijze van leven, met prettige beschrijvingen en uitdrukkingen. (Het Parool, Arie Storm)
Dorsvloer vol confetti is dus geen roman over tirannieke vaders, onbarmhartige ouderlingen en een liefdeloze religie. Het is een met distantie en liefde geschreven verhaal over een boerderij, een gezin, een dorpsgemeenschap waarin een meisje haar eigen weg zoekt. Het is een roman die met kennis van zaken de bevindelijke geloofscultuur aan het eind van de twintigste eeuw portretteert,(...). Het is onmiskenbaar ook een roman waarin het christelijk geloof ingeruild wordt voor een verhaal waarin niets voor altijd vastligt.
(Nederlands Dagblad, Gert van de Wege)
Selexyz Debuutprijs, september 2010
Op 30 november 1988 schreef Franca in haar vriendenboekje:
Dit is Franca toen ze negen jaar was!
